Muzyczne

Drogie dzieci,

pamiętam jak moja córeczka, Kasia, siadała przy fortepianie, a jej małe paluszki wędrowały po klawiaturze...

Z czasem, swobodnie wydobywane dzwięki zaczęły układać się w proste melodie. Pomyślałam wtedy, że warto dopisać do nich słowa i proste akompaniamenty, byśmy mogły muzykować wspólnie.

Nasza podręcznik do historii muzyki to doskonałe narzędzie edukacyjne, które doskonale wpisuje się w podstawę programową. Jest on zaprojektowany tak, aby przygotować uczniów do egzaminu końcowego z historii muzyki oraz do nowej formuły matury.

Śpiewające skrzypce, z. 2

popularne utwory na skrzypce i fortepian

Utwory w publikacji:

a wiolonczelę" Antoniego Cofalika to publikacja, która powstała z myślą o przedszkolakach wykazujących wczesne zainteresowanie muzyką. Jak pokazuje praktyka, wcześniejszy kontakt dziecka z muzyką i instrumentem pozwala mu potem bezstresowo oraz z techniczno-aparatową nadwyżką rozpoczynać edukację w szkole muzycznej, a postępy tak przygotowanego dziecka są z reguły dużo szybsze i bardziej harmonijne.

W urokliwym pod względem graficznym zbiorku "Małe ABC na wiolonczelę" znalazło się 36 krótkich utworków, piosenek dziecięcych, muzycznych opowieści, które dzieci mogą sobie najpierw wyklaskać, niektóre zaśpiewać, a po pokazie nauczyciela – zagrać. Powiększone i umieszczone na szerokiej pięciolinii nutki ułatwią naszym podopiecznym ich odczytanie, a następnie zapamiętanie granych melodii.

Jest dowiedzione, że dzieci, również te najmłodsze, uwielbiają grać z akompaniamentem, stąd pomysł dopisania akompaniamentów fortepianowych do najprostszych, początkowo granych tylko na pustych strunach, ćwiczeń.

Niezwykle ważne jest, aby na przedszkolnym etapie nauki czynność grania sprowadzała się do zabawy, w której dominuje przyjemność z uzyskanego efektu brzmieniowego. Dlatego tak istotne są tytuły zamieszczonych w "Małym ABC na wiolonczę" miniutworków. W najprostszych formach – cztero-, ośmio- i szesnastotaktach – dziecko próbuje odmalować dźwiękami konkretne sytuacje „z życia”, ma też możliwość wyrażania dziecięcych emocji i nastrojów, wczucia się w naturę ulubionego zwierzaka.

Materiał zawarty w "Małym ABC na wiolonczelę" może też z powodzeniem znaleźć zastosowanie w początkach nauki szkolnej, stanowiąc muzyczne dopełnienie wszelakiego rodzaju „szkół” oraz podręczników do nauczania początkowego. 

NOWE WYDANIE (2023) 

Jednym z założeń pracy nad niniejszym podręcznikiem było oparcie się przy doborze materiału ćwiczeniowego na melodyce ludowej, a możliwie maksymalna eliminacja materiału jałowego, zbyt mechanicznego, nie zawierającego żadnej treści muzycznej, nużącego i często zniechęcającego młodego ucznia do dalszej gry. W myśl podstawowej zasady dydaktycznej zachowałem progresywny układ materiału pod względem stopnia trudności oraz systematycznie wprowadzałem coraz to nowe zagadnienia teoretyczne. [Marian Międlar

Muzyczna pracownia 1 i 2, Podręcznik i ćwiczenia do kształcenia słuchu.

Muzyczna pracownia to dwuczęściowa seria nowoczesnych podręczników z ćwiczeniami przeznaczonych do nauki kształcenia słuchu w dziale młodzieżowym. Publikacje sprawdzą się również jako materiał dydaktyczny dla uczniów wokalistyki, rozpoczynających edukację w drugim stopniu bez przygotowania muzycznego, a także w nauczaniu prywatnym dzieci starszych. Podręczniki mają formę otwartą: plan pracy ustala nauczyciel, dostosowując kolejność wprowadzania tematów i tempo pracy do potrzeb uczniów (na końcu każdej książki znajduje się Ścieżka dydaktyczna – propozycja planu zajęć, przygotowana z myślą o mniej doświadczonych pedagogach przez Lidię Florek-Stokłosę, konsultanta merytorycznego podręcznika). Materiał w obu podręcznikach podzielony jest na cztery działy: I. Podstawy zasad muzyki, II. Rytm i metrum, III. Melodia – Gama i triada, IV. Melodia – Interwały i akordy. Każdy temat omówiony jest w części teoretycznej, na którą składają się definicje (zwykle pod główną definicją podana jest ponadto lista zalecanych ćwiczeń do śpiewania z Nowego solfeżu), ćwiczenia pisemne (zadania polegające na uzupełnieniu czy korekcie zapisu nutowego, zadania kaligraficzne, materiały do analizy zaczerpnięte z kanonu literatury muzycznej, zadania z wykorzystaniem ćwiczeń z Nowego solfeżu, rebusy i krzyżówki sprawdzające wiedzę) i etiudy solfeżowe. Drugim elementem są ćwiczenia słuchowe, które uczą jak słuchać, by usłyszeć. Zamiast pustych pięciolinii na dyktanda autorka proponuje zadania o zróżnicowanym poziome samodzielności ucznia – od kompletnych przykładów do wyboru (np. wskazanie właściwej wersji lub korekta zapisu) po zadania polegające na uzupełnieniu brakujących fragmentów z wykorzystaniem podanych wskazówek. Nie brak też typowych ćwiczeń na budowanie i rozpoznawanie interwałów czy trójdźwięków. Zarówno w ćwiczeniach pisemnych, jak i słuchowych, przygotowujących na notacji dyktand muzycznych (w tym pamięciowych), zadbano o wygodę i wprowadzono liczne ułatwienia: podpowiedzi, dzięki którym uczeń niejednokrotnie uniknie popełnienia błędu lub samodzielnie będzie mógł go skorygować.
 
Przyjazna formuła publikacji i różnorodność materiału zapewniają pomyślny przebieg całego procesu dydaktycznego. Łagodna gradacja trudności i duża ilość ćwiczeń umożliwiają opanowanie wiedzy nie tylko najzdolniejszym uczniom, ale i mniej utalentowanym. Z podręcznikami Muzyczna pracownia uczymy, nie testujemy!
 
Z każdej części podręcznika można korzystać przez 2, a nawet 3 semestry nauki, by w klasie ostatniej móc bez ograniczeń utrwalać zdobytą wiedzę, bądź pracować nad tematami nadobowiązkowymi. Zakres tematyczny jest zgodny z obowiązującą w szkolnictwie artystycznym podstawą programową.

Wśród problemów technicznych zawartych w II części naszej ''Szkoły gry na skrzypcach'' wysuwa się na plan pierwszy nauka gry w pozycjach II i III. Podręcznik przynosi też rozwinięcie problemów technicznych zawartych w części I. Tak więc - zgodnie z obowiązującym programem - wprowadziliśmy w szerszym zakresie dwudźwięki, staccato, szybsze legato, tryl, nowe smyczkowania i inne. [Zenon Feliński, Emil Górski, Józef Powroźniak]

Opracowując Podręcznik początkowego nauczania gry na fortepianie autorka miała na uwadze przede wszystkim opracowanie metody zaznajamiania dziecka w wieku przedszkolnym z grą na fortepianie oraz pouczenie, szczególnie początkujących nauczycieli, jak należy rozłożyć materiał przewidziany do opracowywania podczas poszczególnych lekcji, jakie przyjąć tempo pracy, jak dozować trudności zarówno muzyczne, jak i techniczne, aby nie przeciążyć dziecka i nie zniechęcić go. Z tego też względu wskazane jest aby nauczyciel przed rozpoczęciem nauki zapoznał się dokładnie z treścią części metodycznej, w której znajdzie opracowanie 70 kolejnych lekcji, obejmujących zarówno pierwsze lekcje, poprzedzające wprowadzenie łatwiejszych bajeczek, jak też i ogólne rady, ułatwiającymi pracę nad dalszymi bajeczkami oraz ćwiczenia pomocnicze, których celem jest zapoznanie ucznia z różnymi problemami techniki gry.

Publikacja przeznaczona jest zarówno dla gitarzystów rozpoczynających naukę gry, jak i dla zaawansowanych instrumentalistów. W szczególności jednak powinni z niej korzystać ci, którzy wykonują partie akompaniamentu w zespołach muzyki rozrywkowej.

Pierwszy na rynku podręcznik do audycji muzycznych! Zawiera informacje o muzyce i utworach muzycznych, o śpiewie, instrumentach i zespołach muzycznych, o twórcach muzyki i ich dziełach. Ciekawy i przejrzysty tekst oraz wielobarwna szata graficzna czynią książkę atrakcyjną dla uczniów. Przykłady nutowe, zdjęcia i rysunki oraz ciekawostki ze świata muzyki stanowią zachętę do słuchania, grania i śpiewania poznanych utworów. Na końcu książki uczeń znajdzie minisłowniczki terminów muzycznych, kompozytorów, instrumentów. Dopełnienie podręcznika stanowią trzy ''Notatniki muzyczne'' odpowiadające poszczególnych działom tematycznym.. Można w nich znaleźć m.in. omówienia wybranych utworów, miejsce na notatki o wysłuchanych dziełach, ciekawostki, krzyżówki, kalendarzyk koncertowy.