Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami obróbki ściernej jak: szlifowanie, gładzenie, dogładzanie i docieranie, oraz obrabiarkami i narzędziami do obróbki ściernej.

Cechy charakterystyczne obróbki ściernej
W takich sposobach obróbki jak toczenie, wiercenie czy frezowanie używa się narzędzi jedno – lub wieloostrzowych, a więc w każdym przypadku jest to ściśle określona liczba ostrzy. Prócz tego w sposobach tych ostrze skrawające jest celowo ukształtowane i ma określone cechy geometryczne. Natomiast w obróbce ściernej istnieje szereg cech specyficznych, które tę obróbkę wydzielają spośród innych sposobów, pomimo wspólnej cechy podstawowej, tj. usuwania naddatku na obróbkę w postaci wiórów.
Specyficzną cechą obróbki ściernej jest to, że:

• liczba ostrzy skrawających nie jest ściśle określona,
• kształt ostrzy skrawających jest różny i różne jest ich rozmieszczenie, wskutek czego tylko część ostrzy wykonuje pracę skrawania, a część powoduje odkształcenia plastyczne obrabianego materiału,
• rozmiary warstwy skrawanej przez jedno ostrze w porównaniu z innymi sposobami są bardzo małe i niejednakowe dla różnych ostrzy,
• maksymalne szybkości skrawania są niekiedy kilkunastokrotnie większe niż stosowane w obróbce wiórowej.

Zatem obróbką ścierną nazywa się takie sposoby obróbki skrawaniem, w których proces obróbkowy dokonywany jest za pomocą narzędzi ściernych lub luźnego ścierniwa, tj. narzędzi o nie określonej ściśle liczbie i kształcie ostrzy skrawających. Narzędzia te zamieniają warstwę skrawaną na wióry o wielkości najczęściej niedostrzegalnej nieuzbrojonym okiem i w pewnej części utleniane.
Z uwagi na małe skrawane wiórki obróbkę ścierną stosuje się najczęściej w obróbce metali skrawaniem na końcu procesu technologicznego jako obróbkę wykańczającą. Obróbka ścierna umożliwia obrabianie części wykonanych z różnych metali, tak miękkich, jak i bardzo twardych (hartowanych).

Skrypt zawiera liczne rysunki.

Wyznaczanie oporów ruchu szybkoobrotowych wrzecionowych łożysk skośnych.

Prezentowany zbiór stanowi zwieńczenie i zakończenie wydanych już wcześniej zbiorów zadań. Jest pomyślany jako praktyczne wdrożenie obszernego materiału przedmiotu mechaniki teoretycznej wyłożonego w wydanym w roku 1993 przez R. Nagórskiego i W. Szcześniaka w Oficynie Wydawniczej Politechniki Warszawskiej dwutomowym podręczniku „Mechanika Teoretyczna”.

Podstawy konstrukcji maszyn w inżynierii środowiska.

Przykłady obliczeń. Zadania do rozwiązania z podstaw konstrukcji maszyn. Tom I. Część 2. Wybrane materiały konstrukcyjne. Połączenia rozłączne.

Podstawy wysokociśnieniowych technologii hydrostrumieniowych.

W książce przedstawiono ważniejsze przepisy dotyczące budowy i eksploatacji urządzeń technicznych objętych dozorem technicznym oraz omówiono rodzaje dźwigów, ich budowę, a także zasady bezpiecznej eksploatacji.

Poradnik ślusarza

Książka Poradnik ślusarza – tradycyjne i nowoczesne technologie składa się z 4 części. Część pierwsza, wprowadzająca, zawiera informacje ogólnotechniczne, istotne dla mechaników wszystkich specjalności. Opisane są w niej materiały konstrukcyjne, podstawy rysunku technicznego i podana jest krótka charakterystyka przyrządów pomiarowych oraz zasady tolerancji i pasowań części maszyn. W drugiej części omówione są podstawowe operacje ślusarskie w tradycyjnym ujęciu. W dużym zakresie zostały też  uwzględnione nowoczesne technologie. Część trzecia dotyczy szczególnych przypadków prac i nowych narzędzi, z którymi ślusarz może się spotkać w swojej praktyce. W ostatniej, czwartej część książki podane są wiadomości uzupełniające, które poszerzają wiedzę o niezbędne informacje przydatne przy wykonywaniu niektórych rodzajów prac.

Dużym walorem książki jest jej strona ilustracyjna, na którą składa się ponad 400 zdjęć i rysunków oraz prawie 50 tabel.

Główną zaletą tej książki jest zaproponowanie możliwości wykonania wielu operacji ślusarskich z zastosowaniem nowoczesnych technologii, metodami bardziej wydajnymi oraz z wykorzystaniem narzędzi ściernych.

Ponadto dokładnie opisano kilka szczególnych przypadków prac ślusarskich, z którymi ślusarz może mieć do czynienia w swojej praktyce; opisano nie tylko jak, ale wyjaśniono też dlaczego.

Ten poradnik kierujemy głównie do ślusarzy, mechaników monterów oraz mechaników i blacharzy samochodowych, oraz hydraulików. Informacje praktyczne zawarte w książce będą przydatne również kadrze inżynieryjno-technicznej zakładów przemysłowych (np. działów remontowych), materiałoznawcom, a także inżynierom obróbki powierzchni.

Książka posiada również walory podręcznika, który może z powodzeniem być wykorzystany na kierunkach takich jak: mechanika i budowa maszyn, inżynieria materiałowa i produkcji czy w szkołach branżowych oraz technikach.

Książka adresowana jest do osób odpowiedzialnych za eksploatację infrastruktury technicznej i utrzymanie ruchu w zakładach przemysłowych. Omówiono w niej najważniejsze rodzaje infrastruktury wystepującej w tych zakładach, zasady jej eksploatacji oraz wskazano akty prawne określające te zasady.

Koncepcja merytoryczna książki i jej redakcja: inż. Kazimierz Buczek

Autorzy: mgr. inż. Anna Kaczkowska, mgr inż. Łukasz Karamus, mgr inż. Waldemar Polko, mgr inż. Marian Sajnok, mgr inż. Marek Wiktor Szelerski

Spis treści:

1. Kompozytowe materiały dla inżynierii tkankowej wytarzane wybranymi technologiami przyrostowymi (Małgorzata Rusińska, Anna Woźna)
2. Porowatość otwarta w wypraskach żelaznych prasowanych na zimno i na gorąco (Krzysztof Widanka)
3. Modelowanie trójwymiarowych struktur kostnych na podstawie obrazów ultrasonograficznych (Paweł Krowicki)
4. Green aspects of exoskeleton’s technology – usage in medicine and everyday life (Michał Oliński, Bogusz Lewandowski)
5. Wybrane zagadnienia obliczeń, badań i symulacji zderzenia lekkiego samochodu sportowego (Wojciech Ambroszko)
6. Pierwszy polski pojazd autonomiczny. Opis projektu (Piotr A. Wrzecioniarz)

Wybrane aspekty nadtapiania odlewów ze stopów aluminium-krzem

Współczesny samochód to złożone urządzenie, zbudowane z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć takich dziedzin, jak: mechanika i budowa maszyn, elektrotechnika, elektronika, informatyka, automatyka czy chemia. Wraz z rozwojem technologii stale rośnie udział elektronicznych układów sterujących pracą zespołów, podzespołów i poszczególnych urządzeń, (np. elementy wyposażenia związane z bezpieczeństwem oraz komfortem jazdy, systemy diagnostyczne, systemy kontrolno-pomiarowe, systemy ostrzegania, systemy asystenckie). Następuje ewolucyjna zmiana charakterystyk technicznych pojazdów samochodowych, ich optymalizacja.

Książka zaadresowana do studentów uczelni technicznych i inżynierów zajmujących się problemami statyki i wytrzymałości.
 
Podstawy mechaniki ciała stałego wzbogacono o problemy nieliniowe i dynamiczne (drgania, uderzenie, fale sprężyste). Omówiono materiały kompozytowe. Wykład przedstawiono w ujęciu analitycznym, nie rezygnując z pokazania rozwiązań numerycznych trudniejszych przykładów.