Michał Zajfert — podróżnik i pasjonat kolei wąskotorowych — swoją przygodę z fotografią zaczął już w latach 80. Udało mu się udokumentować wiele unikalnych miejsc, po których często nie ma już śladu — nie tylko z obszaru PKP, ale też z wielu kolei przemysłowych czy leśnych. W albumie znajdziemy 686 starannie wybranych fotografii z podziałem na poszczególne dawne dyrekcje. Album rozpoczyna naszą ekskluzywną serię EUROSPRINTER GALERIA w której będziemy prezentować dorobek najwybitniejszych fotografów komunikacyjnych. Cennym atrybutem odróżniającym tę serię od innych naszych wspaniałych książek będzie eleganckie pudełko zabezpieczające książkę przed kurzem i uszkodzeniami. 

II wydanie hitu sprzed 10 lat! Ponownie w sprzedaży monografia Magistrali węglowej - jednej z największych inwestycji II Rzeczpospolitej Polskiej. Znaczenie magistrali było ogromne, nie tylko w dziedzinie gospodarczej, ale również politycznej, społecznej czy nawet militarnej. W istotny sposób wpłynęła na życie dopiero co odrodzonego państwa polskiego. Do dzisiaj pozostaje jedną z najważniejszych w ruchu towarowym linii kolejowej w naszym kraju i należy ze względu na historię powstania i architekturę do najbardziej niezwykłych linii kolejowych w Polsce.

Pruskie parowozy P 8, których konstruktorem był pochodzący z Opola niemiecki inżynier Robert Garbe, to jedna z najgenialniejszych konstrukcji parowozowych w dziejach. Budowana w pierwszych dwóch dekadach XX wieku lokomotywa początkowo była planowana jako parowóz pośpieszny, wkrótce przemianowaną ją jednak na osobową i w takiej roli była znana w całej Europie. W Polsce od początku istnienia PKP aż do lat 70. była podstawowym pojazdem trakcyjnym do lokalnego ruchu pasażerskiego i została oznaczona serią Ok1. Przed II wojną światową pracowało na PKP blisko 300 tych parowozów, po wojnie — ponad 400. Ostatnie skreślono z inwentarza dopiero u progu lat 80., a jeden egzemplarz (z numerem 359) pozostawiono w stanie czynnym — do końca lat 80. służył do jazd specjalnych i grał w wielu filmach, po 1989 r. powrócił do planowej służby w lokalnym ruchu pasażerskim, stacjonując w muzealnej parowozowni w Wolsztynie. W XXI wieku coraz mniej mieliśmy okazji do oglądania tej maszyny „pod parą”, a od kilku lat parowóz stoi wygaszony. W monografii przedstawiono dzieje tej serii na kolejach pruskich, DR i — przede wszystkim — na PKP. W książce znajdzie się mnóstwo rysunków i zdjęć z różnych okresów eksploatacji oraz wyczerpujące statystyki. Będzie to z pewnością gratka dla wszystkich miłośników trakcji parowej — „okajedynki” były wszakże przez kilka dziesięcioleci jednymi z najbardziej rozpoznawalnych pojazdów trakcyjnych naszych kolei i zyskały miano „kultowych”.

Lokomotywa Ty2 to najbardziej popularny parowóz Europy. Nie wszyscy jednak wiedzą, że ta maksymalnie uproszczona, a zarazem sprawna konstrukcja powstała z myślą o transportach wojskowych w czasie II wojny światowej i miała pomóc w zwycięstwie III Rzeszy. Budowana była przez wiele fabryk — w tym polskich — na terenie wielu kra­jów okupowanej Europy, w ogromnej liczbie ponad 6000 egzemplarzy. Po wojnie znalazła się w eksploatacji zarządów kolejowych wielu państw europejskich. I zamiast przewidywa­nych maksymalnie pięciu lat eksploatacji, na niektórych kolejach pozostała w służbie przez lat pięćdziesiąt! Sprawiła łatwość w eks­ploatacji i niezawodność. Na sieci Polskich Kolei Państwowych pracowało 1407 tych pa­rowozów oznaczonych serią Ty2. Tuż po zakończeniu wojny polskie fabryki kontynuowały jeszcze produkcję tych maszyn. 150 wykonanych po wyzwoleniu lokomotyw oznaczono serią Ty42. Polskie koleje oficjalnie zakończyły ich eksploatację w 1991 roku. Przez 50 lat służby na ziemiach polskich parowozy te prowadziły nie tylko składy towarowe, ale bardzo często lokalne pociągi osobowe, a nawet dalekobieżne i pośpieszne! Niniejsza monografia szczegółowo opisuje dzieje „lokomotywy wojennej” serii 52, później Ty2 i Ty42, w pracy na naszych kolejach. Całość jest niezwykle bogato ilustrowana zdjęciami, rysunkami i reprodukcjami dokumentów.

Spis treści

Wstęp 6

1. Geneza powstania lokomotyw serii 52 (Ty2 PKP) (R. Stankiewicz) 7
2. Produkcja parowozów serii 52 (R. Stankiewicz) 10

III. Parowozy serii 52 na kolejach DR (R. Stankiewicz) 21

1. Opis techniczny parowozów BR 52/Ty2 (R. Stankiewicz) 31
2. Ty2 — BR 52 w służbie Polskich Kolei Państwowych (R. Stankiewicz) 50
3. Parowozy Ty2 PKP opalane mazutem (R. Garbacik) 138

VII. Parowozy Ty2 dla przemysłu (PMP PW) (R. Stankiewicz) 152

VIII. Parowozy Ty42 PKP (R. Stankiewicz) 160

1. Tendry stosowane na PKP do parowozów Ty2 i Ty42 (R. Stankiewicz) 182
2. Udział parowozów Ty2 i Ty42 we współzawodnictwie pracy (R. Garbacik) 196
3. Wypadki z udziałem parowozów Ty2 i Ty42 (R. Garbacik, R. Stankiewicz) 208

XII. Parowozy BR 52 na innych kolejach (R. Stankiewicz) 224

Wykaz materiałów źródłowych 249

Skróty nazw kolei 250

„Kriegslok” w kolorze — galeria 252

Materiały zamieszczone na płycie CD (dla wersji publikacji z dołączoną płytą)

Wykaz parowozów serii 52 na kolei DR

Wykaz parowozów serii Ty2

Przydziały parowozów Ty2 do lokomotywowni

Wykaz parowozów serii Ty42

Przydziały parowozów Ty42 do lokomotywowni

OK22 - POLSKA P8.

Jakiś czas temu nasze wydawnictwo opublikowało monografię słynnego pruskiego parowozu P 8, znanego z polskich kolei jako seria Ok1. Była to konstrukcja tak genialna, że konstruktorzy pierwszego zamówionego dla PKP parowozu pasażerskiego postanowili wzorować się właśnie na tej lokomotywie. Pozostawiono niezmienione podwozie i silniki parowe, dając nowy, nowocześniejszy kocioł i wygodniejszą dla obsługi budkę maszynisty. Pierwszych pięć maszyn budowanych w niemieckiej wytwórni HANOMAG miało również tender od parowozu P 8 — późniejsze egzemplarze, budowane w Polsce, w nowej fabryce w Chrzanowie, miały już nowy polski tender. Lokomotywa została oznaczona serią Ok22 i stała się najbardziej reprezentacyjnym pojazdem trakcyjnym polskich kolei w okresie międzywojennym. II wojnę światową przetrwała zaledwie połowa zbudowanych maszyn. Skoncentrowane w dwóch rejonach kraju — na Śląsku i na Pomorzu — przetrwały w służbie do końca lat 70. XX wieku. Po kilku latach stania w Muzeum Kolejnictwa jeden z dwóch zachowanych egzemplarzy — z numerem 31 — odbudowano do ruchu i przez kilkanaście kolejnych lat mogliśmy cieszyć oczy widokiem czynnej maszyny tej serii, stacjonującej w muzealnej parowozowni w Wolsztynie. Monografia serii Ok22 jest uzupełnieniem dziejów serii Ok1 i tradycyjnie będzie prezentować najwyższy poziom edytorski zarówno pod względem treści, jak też zamieszczonego materiału ilustracyjnego.

Okres PRL a i III RP nie rozpieszczał nas jeżeli chodzi o monografie parowozów. Właściwie nawet od okresu przedwojennego nie ukazało się żadne popularnonaukowe opracowanie książkowe dotyczące konkretnych serii lokomotyw parowych, nie licząc opracowań zbiorczych lub artykułów. Obecnie luka ta jest systematycznie nadrabiana, ale to dopiero początek długiej i żmudnej drogi w tym obszarze zagadnień. Tym razem autorzy, Roman Garbacik i Konrad Garbacik proponują nam wgląd w dzieje parowozu serii Ty43, produkowanego na podstawie pozostawionych po wojnie części i dokumentacji  niemieckiej lokomotywy serii 42 (seria PKP: Ty3). Popularnych Helmutów, czyli parowozów serii Ty3/43 było tylko 129 sztuk i jako cięższa odmiana liczniejszych Kriegsloków  Ty2/42  była ona niekiedy z nimi mylona. Rodowód, opis techniczny, obfity materiał ilustracyjny a nadto wszystkie przebiegi służb tych maszyn stanowić będą nie lada gratkę dla koneserów i z pewnością zachęcą do zakupu tej pozycji. Tym bardziej, iż w samych Niemczech seria 42 nie doczekała się zbyt wielu opracowań, przynajmniej na miarę monografii serii takich jak  03, 44, 50 czy 86. A i egzemplarzy muzealnych początkowo tam nie przewidziano; ratowano się potem ich zakupami w Bułgarii i Polsce. Słowem seria, która w samych Niemczech, a więc w kraju „jej urodzenia” była potraktowana nieco po macoszemu, wreszcie wyjedzie z „otchłani”, a jej historia ujrzy światło dzienne.

Monografia parowozu TKt48 zwanego „tekatką”, „osiołkiem” lub „uszatkiem”

Dostępna jest najnowsza monografia z naszej serii poświęconej parowozom. Tym razem jest to wyczerpująca monografia jednego z najsilniejszych parowozów na sieci PKP i jednej z nielicznych konstrukcji trzycylindrowych eksploatowanych przez nasze koleje — niemieckiego parowozu BR 44, na kolejach niemieckich noszącego przydomek „Jumbo” (Słoń). Przedstawimy interesującą genezę powstania tej lokomotywy i jej służbę na kolejach niemieckich, opis konstrukcji i wyczerpujące statystyki. Później jej dzieje na kolejach polskich i w innych krajów europejskich. Seria Ty4, licząca na PKP tylko ponad 100 sztuk, była na tle innych maszyn chyba najczęściej testowanym parowozem, także w specjalnych jazdach doświadczalnych.W książce tradycyjnie będzie mnóstwo niepublikowanych zdjęć i rysunków.

brak opisu

Hala peronowa w architekturze dworców. Historia - konstrukcja - współczesność – architektura

Liczba publikacji na temat architektury dworców kolejowych jest znaczna, ale większość z nich dotyczy przede wszystkim budynków dworcowych. Natomiast w niniejszej monografii autor zajmuje się halami peronowymi, w przekonaniu, że wpłynęły one na ukształtowanie się architektury dworcowej równie mocno, jeśli nie bardziej. W globalnej perspektywie nie można bowiem mówić o historii architektury dworców bez hal peronowych, chociaż istnieją bardzo wybitne przykłady dworców, które ich nigdy nie miały.Autor ma ambicję nie tylko określić typowe formy hal, ale też wskazać na rozwiązania nietypowe. Liczba obiektów, o których jest mowa w dwóch tomach jest znaczna (około1400), często są to obiekty mało znane albo obiekty o skomplikowanej genezie.Na załączonej płycie CD zawarty jest katalog wymienionych obiektów wraz z ilustracjami w formie numerycznej,informacje o autorstwie dworców i hal,zestaw map poszczególnych regionów świata z zaznaczeniem lokalizacji hal i "całościowych zadaszeń" peronów, których istnienie udało się ustalić w toku wieloletnich studiów tematu oraz szczegółowa bibliografia.

Inowrocławski węzeł kolejowy należy do najważniejszych w kraju, a jego historia sięga lat 1872–1873, kiedy to otwarto pierwszą linię kolejową zbudowaną przez Towarzystwo Kolei Górnośląskich. Uruchomienie tych pierwszych połączeń kolejowych wpłynęło na gwałtowny rozwój miasta oraz lokalnego przemysłu co zaowocowało budową kolejnych, tym razem bardziej lokalnych linii kolejowych. Publikacja ma za zadanie przedstawienie historii inowrocławskiego węzła  na przestrzeni blisko 150 lat, a tradycyjnie bardzo bogata warstwa ilustracyjna w znakomity sposób uzupełni jego obraz. Autorzy zebrali nie tylko wspaniały materiał ilustracyjny ale także wiele archiwalnych rozkładów jazdy, dokumentów, rysunków budynków oraz cennych map. Książka ta jest kolejną monografią z serii poświęconej największym węzłom kolejowym w Polsce