W podręczniku przedstawiono podstawową wiedzę wraz z przykładami zastosowania, niezbędną do statystycznego sterowania procesami produkcyjnymi, w których jakość jest sprawą priorytetową. W publikacji omówiono zagadnienia dotyczące systemów zarządzania jakością opartych na normach ISO 9001 oraz elementach rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej wykorzystywanych w ramach SPC, a także techniki kart kontrolnych oraz wskaźników zdolności MSA, Six Sigma i CAQ. Wszystkie zawarte w pracy przykłady opracowano z wykorzystaniem programu komputerowego STATISTICA (wersja 8PL) firmy StatSoft.

Podręcznik jest przeznaczony dla studentów kierunków Mechanika i Budowa Maszyn oraz Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Politechniki Warszawskiej, ale może być również wykorzystany na innych uczelniach technicznych i ekonomicznych.

W podręczniku przedstawiono podstawową wiedzę wraz z przykładami zastosowania, niezbędną do statystycznego sterowania procesami produkcyjnymi, w których jakość jest sprawą priorytetową. W publikacji omówiono zagadnienia dotyczące systemów zarządzania jakością opartych na normach ISO 9001 oraz elementach rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej wykorzystywanych w ramach SPC, a także techniki kart kontrolnych oraz wskaźników zdolności MSA, Six Sigma i CAQ. Wszystkie zawarte w pracy przykłady opracowano z wykorzystaniem programu komputerowego STATISTICA (wersja 8PL) fi rmy StatSoft.
 
Podręcznik jest przeznaczony dla studentów kierunków Mechanika i Budowa Maszyn oraz Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Politechniki Warszawskiej, ale może być również wykorzystany na innych uczelniach technicznych i ekonomicznych. 

Wydanie: 3, 2022

W książce omówiono zawód architekta przez pryzmat etyki zawodowej i "moralności architektury" – nowego, XX-wiecznego pojęcia w etyce i teorii architektury. Omawia podstawowe problemy zawodu: pojęcie odpowiedzialności, cechy zawodu, role etyki w warsztacie architekta, dzieło architekta i miejsce, w którym powstaje, problemy relacji do klienta i kolegi – architekta. Osobno rozważa niepokoje i napięcia w procesie twórczym.

Praca dotyczy najważniejszych obszarów interferometrii, w których informacja o badanym zjawisku lub obiekcie przestrzennym jest zakodowana w postaci dwuwymiarowego obrazu prażkowego (interferogramu). Omówiono w niej podstawy interferometrii laserowej. Dokonano klasyfikacji układów interferencji dwuwiązkowej, sposobów kodowania informacji fazowej w przypadku obiektów nierozpraszających i rozpraszających światło oraz zwrócono uwagę na wiele aspektów praktycznych, w tym związanych ze stopniem koherencji czasowej promieniowania — zarówno laserów gazowych małej mocy, jak i laserów półprzewodnikowych (rozdz. 1). Opisano metody komputerowego przetwarzania obrazów prążkowych, umożliwiające ilościową analizę interferogramu badanego obiektu (rozdz. 2). Przedstawiono „klasyczne” układy interferometrów Michelsona, Twymana-Greena, Fizeau, Sagnaca, Burcha, Talbota itd., w których wykorzystuje się promieniowanie laserów. Interferometry te znajdują główne zastosowanie w technologii elementów optycznych.
 
Kolejno opisano ich mikroskopowe wersje stosowane, przede wszystkim, do pomiaru współrzędnych powierzchni (kształtu) mikroelementów spotykanych w mikrooptyce, mikroelektronice oraz systemach typu MEMS i MOEMS (rozdz. 4). Omówiono także interferometrię obiektów rozpraszających światło — interferometrię holograficzną i plamkową. Zwrócono uwagę na rozwój cyfrowej interferometrii holograficznej i światłowodowych wersji interferometrów plamkowych (rozdz. 5 i 6). Przedstawiono podstawy, implementację i zastosowania tzw. interferometrii siatkowej, w której odbiciowa siatka dyfrakcyjna nałożona na badany obiekt (obciążany np. mechanicznie lub termicznie) stanowi jednocześnie sensor przemieszczenia w płaszczyźnie i element rekombinujący wiązki na wyjściu interferometru (rozdz. 7). Rozważono także interferometrię z wykorzystaniem źródeł promieniowania o celowo obniżonym stopniu koherencji czasowej. Długość koherencji spełnia w tym przypadku rolę selektywnej bramki, dzięki której uzyskuje się dużą przestrzenną rozdzielczość pomiaru wzdłuż kierunku propagacji wiązki, w szerokim zakresie pomiarowym (rozdz. 8). W końcowej części monografii (rozdz. 9) omówiono zagadnienia związane ze sprzęganiem wyników uzyskiwanych z pomiarów interferometrycznych z inżynierskimi narzędziami projektowania i analizy, a właśnie takie hybrydowe metody konstruowania, z interaktywnym wspomaganiem projektowania numerycznego przez metody doświadczalne, stanowią o nowoczesności i niezawodności rozwiązań naukowych i technicznych.

V tom serii wydawniczej „Informatyka a filozofia”
 
Czym są pojęcia, że możemy je pojmować na różne sposoby, wnikając w różne warstwy wytwarzanej i gromadzonej przez człowieka wiedzy? Pytanie to nurtuje filozofów, psychologów, semiotyków, logików, lingwistów, ale także informatyków i specjalistów od sztucznej inteligencji. Wszyscy oni uznają pojęcia za podstawowy składnik wiedzy, który umożliwia systemom opartym na wiedzy – tak naturalnym, jak sztucznym – podejmowanie decyzji kategoryzacyjnych. Umożliwia zatem percepcję, zapamiętywanie i elementarne formy rozumowania.
 
Dlaczego pojęcia można rozumieć jako funkcje decyzyjne? Jak tego rodzaju funkcje są reprezentowane wewnątrz naturalnych i sztucznych systemów poznawczych? Dlaczego nie wszystkie ich reprezentacje są czytelne dla człowieka? W jaki sposób teorie pojęć odwołują się do teorii zbiorów? Są to najważniejsze zagadnienia, które podejmuję w swojej książce.
 
Paweł Stacewicz

Skrypt jest przeznaczony dla studentów specjalności Sterowanie Ruchem Kolejowym i Logistyka Transportu Kolejowego do przedmiotów: "podstawy sterowania ruchem kolejowym" oraz "technika sterowania ruchem kolejowym". Mogą z niego korzystać studenci innych uczelni, na których prowadzone są studia na kierunku Transport. Odrębną grupę odbiorców mogą stanowić automatycy, elektronicy, informatycy, którzy uczestniczą w tworzeniu nowoczesnych urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym i pragną uzupełnić wiedzę

Część I podręcznika stanowi wprowadzenie. Przedstawia w stopniu wystarczającym do dalszej lekturty zagadnienia dotyczące sieci neuronowych, optymalizacji stochastycznej i programowania dynamicznego, czyli trzech podstawowych narzędzi służących do budowy systemów adaptacyjnych i uczących się. Część II jest poświęcona uczeniu się ze wzmocnieniem. Materiał został zaprezentowany w sposób zwarty i dlatego uzupełniono go rozległą bibliografią. W części III omówiono zagadnienia dotyczące sterowania adaptacyjnego, zaczynając od formalizmu służącego do opisu obiektów dynamicznych i teorii stabilności. Następnie przedstawiono koncepcję systemów adaptacyjnych z modelem referencyjnym oraz koncepcję samostrojących się regulatorów. W ostatniej części omówiono rzadziej stosowane alternatywne podejścia do zagadnienia.

Książka składa się z 15 rozdziałów obejmujących zdecydowaną większość zagadnień teoretycznych i praktycznych z zakresu kontroli i sterowania procesami technologicznymi przeróbki rud. Omówiono w niej następujące zagadnienia: charakterystyka zakładu przeróbczego i jego podstawowych układów technologicznych jako obiektów automatyzacji, charakterystyki statyczne i dynamiczne obiektów sterowania, schematy blokowe układów sterowania, urządzenia pomiarowe i analiza błędów pomiarowych, modelowanie procesów technologicznych, optymalizacja statyczna i dynamiczna procesów technologicznych jako obiektów sterowania.

IDEE I MYŚLICIELE CZŁOWIEK W PRZESTRZENIACH KOMUNIKACYJNYCH

Zarządzanie ryzykiem w bezpieczeństwie informacji organizacji

Monografia jest skierowana do studentów studiów pierwszego i drugiego stopnia, realizujących prace dyplomowe w dziedzinach i obszarach naukowych realizowanych na kierunku Administracja, w tym głównie nauk o bezpieczeństwie. Jej głównym celem jest stworzenie metodycznych i merytorycznych podstaw samodzielnego prowadzenia badań i wykonywania prac dyplomowych.
 
W opracowaniu omówiono: bezpieczeństwo narodowe jako dziedzinę naukową, jej proces badań oraz metodologię i metodyki badań w zakresie bezpieczeństwa; prace dyplomowe, ich rodzaje i wymagania; organizację i przebieg seminarium dyplomowego, obowiązki i zadania aktorów seminarium; proces przygotowania pracy dyplomowej, w tym formułowanie tematu pracy oraz jej koncepcję; proces opracowania pracy dyplomowej, w tym problemy organizacyjne, układ pracy, stronę edytorską oraz wskazówki praktyczne, a także organizację i przebieg egzaminu dyplomowego.

W podręczniku, w sposób przystępny i wszechstronny, została przedstawiona problematyka ergonomii w procesach projektowych, badaniach diagnostycznych i działaniach menedżerskich oraz codziennym życiu. Układ i treść książki odpowiadają nowoczesnemu modelowi kształcenia studentów uczelni technicznych, szczególnie kierunków związanych z budową maszyn, technologią, organizacją produkcji i zarządzaniem. Dużą korzyść może ona także przynieść inżynierom, projektantom, konstruktorom i organizatorom pracującym w zakładach przemysłowych, w biurach projektowych, działach konstrukcyjnych oraz w służbach bezpieczeństwa i higieny pracy.
 
W opracowaniu omówiono: genezę ergonomii, jej rozwój, znaczenie i charakter działań, określanych jako ergonomia korekcyjna i koncepcyjna; zasady projektowania stanowiska pracy zgodne z tradycyjnym podejściem do projektowania technicznego i rozwiązania, które są wynikiem zastosowania wytycznych i zaleceń charakterystycznych dla projektowania ergonomicznego; technikę diagnozy ergonomicznej, stanowiącą podstawę oceny stanu istniejącego; zasady nowoczesnego kształtowania organizacji pracy, w tym aspekty techniczne, organizacyjne i ekonomiczne oraz psychologiczne i społeczne, zwiększające partycypację człowieka w procesie pracy; nowe nurty w badaniach ergonomicznych, dotyczące jakości życia, np. ergonomię mieszkania, ergonomię wyrobu, likwidację barier w funkcjonowaniu ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także różnego typu działania ergonomiczne w systemach zarządzania jakością.

NOWE ZJAWISKA I PROCESY W BADANIACH NAD POLSKIMI KULTURAMI STAROŚCI

Grafy są intuicyjnym formalizmem pozwalającym na opisanie systemów składających się z wielu obiektów o różnorodnych charakterystykach powiązań pomiędzy nimi. Obiekty zwykle reprezentowane są jako wierzchołki grafu, relacje wyrażone są jako krawędzie, dodatkowe własności zapamiętywane są jako atrybuty zarówno wierzchołków jak i krawędzi. Zmiany w tak opisanym systemie mogą być specyfikowane jako wykonanie transformacji grafowych przekształcających graf źródłowy na graf docelowy. W pierwszej części monografii zasygnalizowano podstawowe typy transformacji mające znaczenie praktyczne.
Przy dużych rozmiarach grafów użyteczne wydaje się równoległe wykonywanie transformacji. Formalne podstawy rozwiązania wspomagającego automatyczną synchronizację (ang. implicit synchronization) równoległych transformacji grafowych w środowisku rozproszonym wprowadzono w drugiej części monografii. Omówiona zostanie również koncepcja grafów komplementarnych (ang. complementary graphs) i wywodząca się z niej koncepcja grafów ciętych (ang. slashed graps) oraz synchronizacja bazująca na sprzężeniu gramatyk grafowych. Przeanalizowano też problem optymalnego podziału grafu scentralizowanego na rozproszone podgrafy komplementarne lub cięte.
W trzeciej ostatniej części monografii przedstawione zostaną przykłady praktycznych zastosowań omawianych w części drugiej transformacji rozproszonych. Dotyczą one zagadnień:
- wspomagania projektowania wnętrz,
- projektowania inteligentnych systemów oświetleniowych,
- integracji systemów projektowania zewnętrznego (ulice, szkielety budynków)
z projektowaniem wewnętrznym.

przedstawiono zagadnienia komputerowego wspomagania projektowania w przetwórstwie tworzyw sztucznych na podstawie zaawansowanych systemów CAD/CAE. Omówiono zagadnienia modelowania przepływów tworzyw na podstawie narzędzi CFD (ang. Computational Fluid Dynamics), czyli obliczeniowej mechaniki płynów, przy użyciu systemu ANSYS-POLYFLOW. Przedstawiono także zagadnienia modelowania dwóch podstawowych technik przetwórstwa tworzyw – wtryskiwania i wytłaczania – na podstawie programów MOLDFLOW i SSEM.
  
Skrypt jest przeznaczony dla studentów specjalizujących się w przetwórstwie tworzyw sztucznych na wydziałach mechanicznych i chemicznych wyższych szkół technicznych, a także dla doktorantów, nauczycieli akademickich i kadry inżynieryjno-technicznej w przemyśle.