Zakres podręcznika
Proces projektowania konstrukcji, w tym konstrukcji stalowych, składa się z kilku faz: • projektowania koncepcyjnego (wstępnego), podczas którego konstruktor wspólnie z archi-tektem dokonuje wyboru rodzaju materiału konstrukcji (stal, żelbet, drewno), dokonuje roz-planowania poziomego i pionowego konstrukcji (siatka słupów, układ stężający). Na tym etapie wykonuje się często bardzo uproszczone obliczenia, mające na celu wstępne ustalenie wymiarów podstawowych elementów konstrukcyjnych (grubości stropów, przekroju słu-pów), • projektu budowlanego, wymaganego przepisami prawa budowlanego jako podstawy wyda-nia pozwolenia na budowę. Wykonuje się tutaj obliczenia statyczne całego układu konstruk-cyjnego, analizę stateczności oraz weryfikuje nośność elementów konstrukcyjnych, • projektu wykonawczego, w ramach którego projektowane są węzły i połączenia oraz wyko-nywane rysunki warsztatowe elementów konstrukcyjnych. Projektowanie konstrukcji składa się: • z kształtowania konstrukcji, wykonywanego na etapie projektu koncepcyjnego, • z obliczeń statycznych oraz sprawdzania stanów granicznych elementów i połączeń, wyko-nywanych w fazie projektu budowlanego, • z konstruowania, czyli nadawania kształtu elementom i węzłom, wykonywanego w projekcie wykonawczym. W niniejszym podręczniku autorzy ograniczyli się jedynie do obliczeniowej strony procesu projektowego. Celem jest przybliżenie zasad obliczania konstrukcji oraz sprawdzania nośności : stateczności przekrojów, elementów i połączeń według zaleceń odpowiednich części normy PN-EN 1993, cz. 1., które tematycznie odpowiadają zakresowi polskiej normy PN-90/B-03200 [34].

Zakres podręcznika
Część druga podręcznika „Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1" dotyczy obliczania elementów konstrukcyjnych i połączeń występujących w stropach i pomostach o konstrukcji stalowej. Stropy międzykondygnacyjne, zwane też pośrednimi, służą do poziomego rozdzielenia po-szczególnych kondygnacji w budynkach wielopiętrowych. Tworzą one tzw. układ grawitacyjny budynku, przeznaczony do przenoszenia obciążeń pionowych (grawitacyjnych), czyli ciężaru wła-snego konstrukcji, oraz obciążeń użytkowych. Przyjmuje się, że obciążenia poziome, głównie od działania wiatru na budynek, przenoszone są przez układ stężający w postaci ścian usztywniają-cych, trzonów, tężników kratowych [7, 24]. Stalowe stropy pośrednie występują głównie w budyn-kach magazynowych, użyteczności publicznej (muzea, archiwa), biurach, rzadziej w budynkach o przeznaczeniu mieszkaniowym. Pomosty stalowe stosowane są w celu stworzenia dodatkowej kondygnacji na części po-wierzchni budynku lub zapewnienia dostępu do wyżej położonych instalacji czy urządzeń wewnątrz wysokich hal. Pomosty takie często wykonywane są wzdłuż ścian budynku i wtedy nazywa się je antresolami. W pomostach, do przenoszenia obciążeń na belki stalowe wykorzystywane są blachy żeberkowe lub ażurowe kratki pomostowe. W tej części podręcznika opisano pokrótce zasady kształtowania i obliczania podstawowych elementów konstrukcyjnych stropów i pomostów stalowych: belek drugorzędnych, podciągów i słupów, a także ich połączeń, ilustrując je krótkimi przykładami obliczeniowymi. Na zakończenie przedstawiono dwa kompletne przykłady projektów budowlanych i wykonawczych stropu pośred-niego oraz pomostu stalowego.

Trzecia część podręcznika "Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1" dotyczy obliczania elementów konstrukcyjnych występujących w obiektach typu halowego: halach i wiatach, a także połączeń i węzłów występujących w tych konstrukcjach.