Poradnik Rzeczoznawcy Budowlanego T-1.

„PORADNIK RZECZOZNAWCY BUDOWLANEGO – Tom 1,

Problemy techniczno prawne diagnostyki obiektów budowlanych”

Niniejsza publikacja stanowi pierwszą część cyklu opracowań o charakterze poradnikowym dotyczących uwarunkowań i sposobów rozwiązywana problemów techniczno-prawnych diagnostyki obiektów budowlanych, ukierunkowanych na wzbogacenie warsztatu rzeczoznawców budowlanych.

W procesie diagnostyki obiektów budowlanych, obejmującym szeroko rozumiane procesy budowlane (zarówno inwestycyjne, jak i eksploatacyjne) spotykamy się z różnorodnością problemów wymagających rozwiązywania, wśród których do niezwykle ważnych zalicza się problemy techniczno-prawne związane z diagnostyką stanu technicznego tych obiektów. Złożoność tej problematyki wynika, między innymi, z różnorodności rodzajowej obiektów budowlanych związanej z ich wiekiem, przeznaczeniem, rozwiązaniami funkcjonalno-przestrzennymi i materiałowo-konstrukcyjnymi, technologią wykonania oraz różnorodnością warunków posadowienia w miejscach ich lokalizacji, a także wynikających stąd koniecznych wymagań, jakie powinny być spełnione  w procesie ich projektowania, realizacji i eksploatacji. Efektem działań diagnostycznych w zakresie obiektów budowlanych podejmowanych na różnych etapach procesu budowlanego, są opracowania techniczne, takie jak: oceny techniczne, opinie techniczne, orzeczenia techniczne i ekspertyzy techniczne.

Rzeczoznawca budowlany podejmujący się dokonania diagnostyki stanu technicznego obiektu budowlanego musi dysponować szeroką wiedzą specjalistyczną obejmującą zagadnienia:

• istoty bezpieczeństwa i stosowanych zasad inżynierii bezpieczeństwa obiektów budowlanych;
• wymagań podstawowych oraz użytkowych i ich specyfiki – określonych w warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane (o określonej wielkości i przeznaczeniu) i ich usytuowanie;
• wymagań normowych, szczególnie w zakresie bezpieczeństwa konstrukcji, bezpieczeństwa pożarowego oraz bezpieczeństwa użytkowania różnych obiektów budowlanych;
• stosowanych rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych i funkcjonalno-użytkowych w przypadku różnych obiektów budowlanych;
• problemów związanych z projektowaniem, wykonywaniem i eksploatacją różnych obiektów budowlanych;
• umiejętności krytycznej oceny przyjętych rozwiązań projektowych, w tym właściwej interpretacji schematów statycznych, obliczeń konstrukcyjnych oraz wyników badań podłoża gruntowego;
• oceny przyczyn uszkodzeń i zniszczeń rejestrowanych w różnych obiektach budowlanych, jako symptomów stanu zagrożenia bezpieczeństwa tych obiektów;
• oceny stanu technicznego obiektów budowlanych i zmiany stanu tych obiektów pod wpływem różnych oddziaływań wewnętrznych i zewnętrznych;
• metod stosowanych do naprawy stanu technicznego obiektu budowlanego i doboru najkorzystniejszych metod do zastosowania w przypadku określonego obiektu budowlanego;
• metod oddziaływania na podłoże gruntowe zmierzających do jego wzmocnienia oraz ich oceny umożliwiającej zastosowanie optymalnych rozwiązań w tym zakresie;
• uwarunkowań prawnych w zakresie realizacji robót budowlanych związanych z diagnostyką istniejących obiektów budowlanych oraz podejmowanych działań naprawczych.

Z przykładowej listy zagadnień, które musi znać rzeczoznawca budowlany wynika konieczność:

• ciągłego doskonalenia zawodowego oraz zdobywania nowych doświadczeń w zakresie rozwiazywania złożonych problemów budownictwa, do których niewątpliwie należy zaliczyć zagadnienia diagnostyki budowlanej;
• poznawania i stosowania współczesnych narzędzi i metod badawczych wspomagających proces diagnostyki budowlanej.