Silesiana

Francusko klasyka dlo bajtli "Le Petit Nicolas" ôd Rene Goscinnego ze ôryginalnymi ôbrozkami Jean-Jacques'a Sempé we ślōnskim przekładzie Grzegorza Buchalika! Na 144 strōnach moc szpasu, do tego w ksiōnżce znojdziecie audiobooka.

„Samosiejki po krajsplesku” to zbiór opowiadań bazujących na wspomnieniach z przeszłości i napisanych w orginalnym języku, jakim posługiwano się na ziemi pszczyńskiej jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Niestety, tak brzmienie prastarej mowy, jak krój tradycyjnego i skromnego, acz w szczególe bardzo różnorodnego ubioru, czy też pragmatyczny styl życia wraz z upływem lat i pokoleń uległy nieodwracalnym zmianom. Niechaj tych kilka opowiadań będzie wyrazem szacunku wobec naszych zacnych Przodków i jakże miłym sercu wspomnieniem przeżytych z nimi wspaniałych i niezapomnianych chwil.

ISBN 978-83-961115-2-4

Jeżeli „zbrodnia wojenna" podlega gradacji, to najwyższym i zarazem najhaniebniejszym jej stopniem jest krzywda zadana dziecku.

Ta bowiem jak ropiejąca zadra tkwi w sercu, staje się krzyżem i niczym swąd snuje się aż po kres dni ofiary
Powieść antywojenna obrazująca krzywdę i oddziaływanie wojny na psychikę dziecka, jak również wpływ na dorosłe życie ofiary.
Na frankfurckim cmentarzu Tomasz spotyka Onę, ducha spoczywającej tam Polki skazanej na obóz pracy za ukrywanie Żydów

Kobieta opowiada o rozstrzelanej rodzinie żydowskiej oraz o obietnicy odnalezienia chłopca, który zaginął w getcie.

Na pożegnanie zostawia sześć kamieni, które miały zostać złożone na grobie  zamordowanych.

Tomasz w jej słowach dopatruje się szyfru i odbiera je jako testament. W celu wypełnienia ostatniej woli Ony

postanawia odnaleźć miejsce kaźni i pochówku żydów oraz rozwikłać zagadkę losów zaginionego chłopca.

Ślónsko kuchnia dla Hanysów i Goroli

Ofiary stalinizmu na ziemi bytomskiej w latach 1945-1956 : dokumentacja zbrodni : praca zbiorowa

Nie jest niczym niezwykłym, że myśl o opracowaniu tak ważnego dzieła, jakim jest niewątpliwie Bytomski Słownik Biograficzny, dojrzewała lat kilka. Świadomość, że miasto odgrywało przez wiele lat, a nawet stuleci ważną rolę nie tylko na mapie gospodarczej Śląska i zamieszkiwane było przez wiele wybitnych osobistości, których wkład do skarbnicy kultury, nauki, religii, oświaty i życia ekonomiczno-społecznego jest niekwestionowany, nakazywała ostrożność w podejmowaniu tego wyzwania. Nie kryjemy, że jubileusz 750-lecia Bytomia dodał nam odwagi w tym względzie. Nieprzypadkowo używam tu liczby mnogiej, bo wszelkie dyskusje toczyły się wśród członków Towarzystwa Miłośników Bytomia.

Praca [zbiorowa pod red. Łucji Bobek] obejmuje dwie części: w pierwszej przedstawiono historię bytomskiej oświaty od średniowiecza do końca XX wieku. W drugiej - scharakteryzowano dzieje poszczególnych dzielnic Bytomia, ukazując na ich tle rozwój szkolnictwa na tym terenie oraz szczegółowo opisano historię funkcjonujących dzisiaj placówek, w tym także tych ze śródmieścia.

Wydane przez Miłośników Bytomia książki prezentowały dotąd miasto i jego dzielnice przez pryzmat ich zabudowy. Teraz czas pochylić się nad wszystkimi cmentarzami rozlokowanymi w śródmieściu i dzielnicach. Jest ich obecnie więcej niż dwadzieścia. Tytuł niniejszej publikacji sygnalizuje, że zaprezentowane zostały one w porządku chronologicznym, od najstarszych do współczesnych.

W książce przedstawiono materiał historyczny podzielony na dekady - począwszy od lat powojennych, poprzez okres stalinizmu, odwilży aż do upadku komunizmu. Sporo uwagi poświecono nie tylko codzienności mieszkańców, ale także sprawom religijnym i kulturalnym w cieniu komunizmu.

Okres po 1945 roku nie obrodził obfitością wspomnień jego mieszkańców. Być może działo się tak dlatego, że każde słowo pisane podlegało w powojennej Polsce cenzurze, a więc pisanie o trudnych powojennych latach z perspektywy własnych przeżyć nie miało szansy na publikację. Do rangi symbolu urasta fakt, że najobszerniejsze wspomnienia, które spisane zostały w latach 1945 - 1946 przez bytomską nauczycielkę, opublikowane zostały w Niemczech.

Przedmiotem opracowania są minione wieki Bytomia, a dokładniej lata od lokacji miasta po rok 1914. Nie trzeba dowodzić, że wybuch I wojny światowej kończył nie tylko ową, jak zwykło się ją określać, piękną epokę w dziejach Europy, ale i dla miasta znamionował nadejście nowych czasów i trudniejszych wyzwań. Za takie uznałbym ponowne zepchnięcie Bytomia nad granice państwowe, zablokowanie imponującego pochodu miasta w kierunku wielkości, by nie powiedzieć największej górnośląskiej metropolii.

Autorzy skupiają uwagę na samym tylko śródmieściu, by kolejno mówić o wszystkich placach i otaczającej ich zabudowie, o kościołach i kaplicach, a także o rewaloryzacji i rewitalizacji poszczególnych obiektów i całego kwartału.

Budowniczowie i fundatorzy architektury dawnego Bytomia.

Książka zaprasza czytelnika do przypomnienia historii Bytomia

z czasów świetności XIX wieku i następnych dziesięcioleci,

gdy był miastem wielkim i dynamicznie się rozwijającym.

Zachęca do podróży po zmieniającej się wówczas metropolii,

szczególnie jej pięknej zabudowy.

Po raz trzeci w ciągu szesnastu zaledwie lat przystępuję do pisania historii Bytomia. Impulsem do tego była nie tylko życzliwość, z jaką przyjęto me opracowania z 1994 i 2004 roku, lecz chęć dopełnienia tamtego dzieła o wyniki nowych, nie tylko moich poszukiwań i osobistych przemyśleń. Obecna obszerniejsza książka jest znacznie bogatsza w fakty i rozszerza okres historycznych analiz. Ujmuje bowiem historię Bytomia od pierwszego o nim zapisu od 1123 roku - po dzień dzisiejszy. Opisując tak wiele stuleci życia miasta i dbając o zmienioną szatę słowną dysponowałem narastającą liczbą przekazów źródłowych. Dla wieków średnich miałem więc możliwość pochylania się nad każdym dokumentem. Ale w czasach nowożytnych pojawił się problem selekcji materiału pod kątem jego ważności dla dziejów miasta. Natomiast przy prezentacji historii najnowszej ciągle niepokoiła mnie trudność obiektywnego opisania tego, co działo się niedawno. Mimo tego nie zaniedbałem rejestracji faktów z ostatniego okresu, w tym i z dziesięciolecia zaczynającego XXI wiek. Nie trzeba dowodzić, że dogłębna próba oceny współczesności i zdarzeń, których jesteśmy świadkami, byłaby przedwczesna, a więc obarczona nadmiernym ryzykiem. Stąd nie zaniedbałem ubogacić zapis tekstowy wielu fotografiami. Jest ich znacznie więcej niż w dwóch poprzednich edycjach. Chłodne oko obiektywu stanowi bowiem swoistego rodzaju dokument wyzbyty subiektywizmu. Nie mogę nie wyrazić wdzięczności Towarzystwu Miłośników Bytomia, którego członkowie nie tylko zachęcali mnie do napisania kolejnej wersji historii miasta, ale nie odmówili środków do jej wydania. A jest to już 21 książka opublikowana nakładem Towarzystwa.