Polskie skrzydła nad Sudanem 40 lat usług agrolotniczych

Agrolotnictwo to jedna z ważnych dziedzin polskiego lotnictwa gospodarczego i przemysłu lotniczego. Takie samoloty rolnicze jak PZL-101 Gawron i PZL-106 Kruk, które powstały w PZL Okęcie, An-2 i M-18 Dromader produkowane w PZL Mielec czy śmigłowce Mi-2 i W-3 Sokół wykonywane w PZL Świdnik użytkowane są od lat przez wiele firm zagranicznych na całym świecie. Bazując na skonstruowanym i wyprodukowanym w kraju sprzęcie lotniczym polskie przedsiębiorstwa agrolotnicze wykonują usługi w Polsce i wielu krajach w Europie, Afryce, Azji i Ameryce.
Największym polskim przedsiębiorstwem agrolotniczym jest Zakład Usług Agrolotniczych, będący częścią PZL Okęcie, którego samoloty i załogi pracowały w ponad 20 krajach a w niektórych sezonach nawet w 8 krajach jednocześnie. Tego typu zakres prac nie ma odpowiednika w świecie.
Najpoważniejszym i najdłużej działającym rynkiem usług jest Sudan. Tu od sezonu 1967/68 do chwili obecnej, a więc już 40 lat Polacy prowadzą prace przy ochronie przed szkodnikami i chorobami upraw bawełny i pszenicy, zwalczają plagi szarańczy, ptaków i komarów.
Występują tu jednak najtrudniejsze warunki realizacji usług. Trudny klimat, prymitywne warunki mieszkalne, liczne zagrożenia zdrowotne, niestabilna sytuacja polityczna, długotrwałe konflikty zbrojne, konieczność posiadania własnego sprzętu naziemnego, źródeł zaopatrzenia w paliwo itp.
Praca w tych warunkach, wymagająca często improwizacji była prawdziwą męską przygodą. Dawała jednak satysfakcję po pokonaniu różnych nieprzewidzianych trudności. Nie obyło się jednak bez ofiar. Kilku kolegów zginęło w wyniku wypadków lotniczych i komunikacyjnych.
Ogółem w Zakładzie Usług Agrolotniczych podczas realizacji prac zginęło łącznie ponad 50 osób.
Obecnie produkcja samolotów rolniczych w Polsce została zakończona a zakres usług uległ znacznemu zmniejszeniu. Niniejsza książka pozwoli więc przypomnieć okres największego rozwoju polskiego agrolotnictwa.