Strukturalne uwarunkowania wybranych właściwości użytkowych stopów żelaza.

Optymalizacja właściwości użytkowych materiałów wymaga przede wszystkim znajomości wzajemnych zależności ilościowych w relacji: mikrostruktura materiału ujęta w syntetycznych kategoriach stereologicznych, a jego właściwości. W celu programowanego kształtowania mikrostruktury w wyniku stosowania różnego rodzaju procesów wytwarzania, niezbędne jest dokonywanie kompleksowego opisu tej mikrostruktury. Z drugiej strony, w celu uzyskania materiałów o określonych optymalnych właściwościach użytkowych konieczne jest również sporządzanie możliwie pełnych charakterystyk użytkowych w zależności od przeznaczenia badanych materiałów. Niniejsza praca, poprzez przedstawione metodyki badawcze w zakresie charakterystyk mechanicznych, korozyjnych i strukturalnych, a także w oparciu o metody metalografii ilościowej z wykorzystaniem metody kombinatorycznej opartej o teorię kwantów fazowych , stanowi syntetyczne ujęcie zagadnienia strukturalnych uwarunkowań wybranych właściwości użytkowych niektórych stopów żelaza. Przedmiotem badań były: żeliwo o osnowie perlitycznej i zróżnicowanej postaci grafitu, stale niestopowe zwykłej jakości o zróżnicowanej zawartości węgla, stal niestopowa C45E o różnej dyspersji perlitu, stal łożyskowa (100Cr6) o różnej dyspersji węglików oraz stal narzędziowa X210Cr12, po obróbce plastycznej, o zróżnicowanej pasmowości. Podstawowe cele pracy zostały osiągnięte poprzez sformułowanie określonych istotnych zależności ilościowych między syntetycznym parametrem stereologicznym mikrostruktury w przypadku żeliwa, jednolitym syntetycznym parametrem stereologicznym  dla stali o różnej zawartości węgla (C10E, C15E, C25E, C45E oraz C55E) i różnej dyspersji perlitu (C45E), a także różnej dyspersji węglików (100Cr6) a szeregiem charakterystyk mechanicznych i korozyjnych. Opracowane syntetyczne parametry stereologiczne jednoznacznie identyfikują te mikrostruktury pod względem zawartości i morfologii, występujących w nich, poszczególnych faz/składników. Wyznaczono również graniczny rozmiar węglików w stali narzędziowej po obróbce plastycznej (X210Cr12) istotnie zmieniający jej podstawowe charakterystyki mechaniczne. Z naukowego punktu widzenia praca stanowi kompleksowe opracowanie zawierające elementy poznawcze uwidocznione w nowym syntetycznym podejściu do analiz mikrostrukturalnych metodami metalografii ilościowej, połączonym z interpretacją fenomenologii niektórych zjawisk mechanicznych i korozyjnych, jakie zachodzą w przebadanych materiałach w zależności od ich mikrostruktury. Ponadto, w oparciu o dane materiałowe zawarte w niniejszej pracy można prognozować optymalne rozwiązania technologiczne ze względu na wybrane właściwości użytkowe uzyskiwane między innymi przez programowane kształtowanie mikrostruktury, a zatem można realizować również cele utylitarne.