Projektowanie betonu samozagęszczalnego

Betony samozagęszczalne były dotychczas stosowane w Polsce na niewielką skalę. Aktualny rozwój tej technologii wymaga pokonania wielu barier. Podstawowe znaczenie ma tu poprawne zaprojektowanie składu, a następnie wyprodukowanie i dostarczenie na plac budowy mieszanki o pożądanych właściwościach. Mieszanka musi charakteryzować się odpowiednim rozpływem, stabilnością i odpornością na segregację. Beton samozagęszalny musi być tak zaprojektowany, aby w znacznym stopniu był odporny na pewną zmienność warunków wykonania i wahania we właściwościach składników. W projektowaniu, poza kryteriami technicznymi, powinny być uwzględnione także aspekty ekologiczne i ekonomiczne (m.in. odległość i koszt transportu składników).

Prezentując wiedzę nt. projektowania betonu samozagęszczalnego, Autor przyjął założenie, że najskuteczniejszym sposobem będzie wyznaczenie składu wstępnego mieszanki przez wykorzystanie dostępnych analiz, zaleceń oraz własnego wieloletniego doświadczenia dotyczących przyjmowania proporcji składników. Przyjęty algorytm obejmuje kilka etapów postepowania: doboru uziarnienia kruszywa, składników pylastych (cement, pyły), składu i objętości zaczynu, domieszek gwarantujących kompatybilność superplastyikatora, a następnie składu wstępnego mieszanki i weryfikacja właściwości reologicznych mieszanki oraz stwardniałego betonu.

Z praktycznego punktu widzenia bardzo ważna jest również wiedza i umiejętność wprowadzania określonych zmian i korekt w składzie mieszanki. Autor przedstawił zatem schematy postepowania w przypadku napotkania na trudności w uzyskaniu pożądanych właściwości mieszanki, wskazując sposoby korygowania składu przez zmianę czynników takich jak: objętości zaczynu, wody, dawki superplastyfikatora.

z recenzji prof. Jerzego Wawrzeńczyka

Diagnostyka obiektów budowlanych jest bardzo ważną dziedziną wiedzy – zarówno na etapie procesów inwestycyjnych – jak i eksploatacji. Podstawą poprawnie wykonywanych diagnostyk są badania i oceny elementów oraz obiektów budowlanych, wykonywane przez wysoko wyspecjalizowanych inżynierów i ekspertów, a także specjalistów i rzeczoznawców budowlanych.

W niniejszej monografii, będącej kontynuacją serii „Diagnostyka obiektów budowlanych”, przedstawiono zasady badań i ocen budynków i budowli, a także uzupełniające diagnostyki obiektów budowlanych o specjalnym przeznaczeniu, w tym dotyczące m.in.: budynków wielkopłytowych, właściwości cieplnych obiektów budowlanych, bezpieczeństwa rusztowań budowlanych.

Wnioski wpływające na określanie zasad wykonywania ekspertyz, diagnostyk i ocen wybranych typów obiektów budowlanych przedstawione w niniejszym opracowaniu były analizowane i recenzowane przez Komitet Naukowo-Programowy 16 Konferencji Naukowo-Technicznej „Warsztat Pracy Rzeczoznawcy Budowlanego”.

Beton natryskowy w polskich kopalniach węgla kamiennego, która naszym zdaniem uzupełnia lukę powstałą w ostatnim czasie w obszarze wiedzy dotyczącej obudowy torkretowej, stosowanych materiałów, metod badawczych i projektowych. Staraliśmy się zgromadzić i przekazać Państwu najświeższe informacje z tego zakresu, a także wyniki naszych badań i analiz. Zdajemy sobie sprawę, że nie wyczerpaliśmy tego obszernego tematu. Mamy jednak nadzieję, że niniejsza publikacja będzie pomocna przy projektowaniu obudowy powłokowej, wyborze technologii, doborze odpowiednich materiałów oraz planowaniu badań dla weryfikacji parametrów wykonanej obudowy. Książkę adresujemy zarówno do służb kopalnianych i firm wykonujących torkretowanie, jak i producentów stosowanych materiałów. Mamy nadzieję, że wiedza w niej zawarta przyczyni się do podniesienia poziomu bezpieczeństwa pracy załóg górniczych i zwiększenia efektywności wykonywania obudowy powłokowej. W imieniu autorów monografii Stanisław Prusek

Projektowanie tarasu i balkonu musi być poprzedzone: precyzyjnym określeniem funkcji, jaką konstrukcje te mają pełnić w przyszłości, analizą ich schematu konstrukcyjnego, określeniem obciążeń i czynników destrukcyjnych.

Najczęściej popełniane błędy na etapie projektowania:
- zastosowanie materiałów nieadekwatnych do warunków zewnętrznych (obciążeń, warunków eksploatacji),
- błędy w wymiarowaniu i zbrojeniu konstrukcji płyty (skutkujące potem np. nadmiernymi ugięciami czy zarysowaniami konstrukcji),
- błędne rozwiązanie zabezpieczenia wodochronnego i odwodnienia (wybór niewłaściwych materiałów),
- brak lub niewłaściwe zaprojektowanie obróbek blacharskich),
- błędne rozmieszczenie i/lub zaprojektowanie dylatacji,
- złe rozwiązania konstrukcyjne detali (np. uszczelnienie progów drzwiowych, styku płyta–ściana, niewłaściwe obsadzenie balustrad, dopuszczenie do powstawania mostków termicznych itp.),
- błędne zastosowanie materiałów, brak systemowości rozwiązań, nieuwzględnienie konieczności przestrzegania reżimów technologicznych,
- niedostosowanie warstw wierzchnich do warunków lub p

Projektowanie tarasu i balkonu musi być poprzedzone: precyzyjnym określeniem funkcji, jaką konstrukcje te mają pełnić w przyszłości, analizą ich schematu konstrukcyjnego, określeniem obciążeń i czynników destrukcyjnych.

Dopiero na tej podstawie możliwe jest przyjęcie poprawnych technicznie rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych, czyli systemowych izolacji przeciwwilgociowych, izolacji termicznych, urządzeń odwadniających czy systemowych rozwiązań materiałowych ochrony strukturalnej i powierzchniowej.
Drugim, równie ważnym warunkiem prawidłowego zaprojektowania omawianych konstrukcji jest wykonawstwo zgodne ze sztuką budowlaną. Te dwa procesy – projektowanie i wykonawstwo – muszą ze sobą współgrać.

Niestety, problemem dzisiejszych czasów jest minimalizm projektowy, zaczynający się od braku kompleksowej analizy zjawisk zachodzących w projektowanych elementach, a kończący się na pominięciu w projekcie rysunków detali i szczegółów konstrukcyjnych. Ze strony wykonawców nagminne jest samowolne modyfikowanie systemów, tzn. stosowanie tańszych materiałów spoza systemu.
W procesie budowlanym pojawiają się więc błędy: projektowe, wykonawcze, materiałowe oraz eksploatacyjne, jednak w każdym wypadku (poza błędami w eksploatacji) pierwotną przyczyną procesów degradacyjnych jest przyjęcie złego rozwiązania materiałowo-konstrukcyjnego, wynikające z nieprzeanalizowania rzeczywistych warunków pracy elementu konstrukcyjnego.

Za najważniejsze z warunków pracy należy uznać obciążenie czynnikami atmosferycznymi (temperaturą oraz wodą). Temperatura powierzchni płytek na tarasie czy balkonie, zwłaszcza ciemnych, choć nie jest to zalecany kolor do stosowania na tak narażonych na obciążenia termiczne powierzchniach, może dochodzić podczas letnich upałów nawet do 70–80°C, natomiast nagła burza z opadami deszczu potrafi w kilkanaście minut szokowo ostudzić powierzchnię do temperatury kilkunastu stopni. W zimie dochodzą do tego niemałe obciążenia wynikające z przejść przez temperaturę 0°C (może ich być w ciągu jednej zimy nawet sto kilkadziesiąt), a różnica skrajnych temperatur między okresem zimowym a letnim może dochodzić do 100°C. Natomiast współczynniki rozszerzalności liniowej materiałów do wykonania warstwy użytkowej przy

KONTAKT MIĘDZY BELKAMI O PRZEKROJU KOŁOWYM Z UWZGLĘDNIENIEM DEFORMACJI PRZEKROJU

Tematem podręcznika są zasady prawidłowego projektowania połączeń oraz elementów konstrukcyjnych. W celu wyjaśnienia wielu zawiłości związanych z interpretacją Eurokodu 3 autorzy zobrazowali tę wiedzę licznymi przykładami obliczeniowymi oraz komentarzami, w których wyjaśniono interpretację zapisów norm oraz przedstawiono możliwości alternatywnych rozwiązań projektowych. W rozdziale 1 wyjaśniono oznaczenia i symbole stosowane w obliczeniach. W rozdziale 2 omówiono gatunki stali konstrukcyjnych stosowanych w budownictwie. Zasady ustalania klas przekrojów oraz niezbędne przykłady przedstawiono w rozdziale 3. Rozdział 4 poświęcono omówieniu zasad projektowania słupów jedno gałęziowych i dwu gałęziowych. W rozdziale 5 zamieszczono przykłady obliczeń elementów szkieletu hali bez transportu obciążającego. W rozdziale 6 opisano zasady obliczeń konstrukcji w warunkach pożaru. Na końcu podręcznika, w załączniku, zamieszczono pełny zestaw tablic niezbędnych podczas projektowania elementów konstrukcyjnych.

Podręcznik jest przeznaczony dla studentów studiów dziennych i zaocznych (I i II stopnia) na kierunku budownictwo jako podstawowa lektura do ćwiczeń laboratoryjnych oraz jako literatura uzupełniająca do wykładów z przedmiotów: materiały budowlane oraz technologia betonu. W rozdziałach 1, 2 i 3 przedstawiono podstawowe informacje o cementach powszechnego użytku, cementach specjalnych i kruszywach do betonu. Omówiono także metody badań ważniejszych cech fizyczno-mechanicznych podstawowych składników betonu: cementu, kruszywa i wody. W rozdziałach 4 i 5 opisano metody badań zapraw budowlanych: zwykłych i modyfikowanych polimerami. W rozdziałach 6, 7, 8, 9 i 10 przedstawiono podstawy technologii betonu zwykłego: wytyczne normowe, zasady projektowania oraz stosowania dodatków i domieszek, a także badania wybranych cech fizyczno-mechanicznych mieszanki betonowej i betonu. W rozdziałach 11 i 12 podano klasyfikację, składniki i podstawy projektowania lekkich betonów kruszywowych oraz podstawowe informacje o betonach komórkowych. Każde z prezentowanych zagadnień poprzedzono krótkim wstępem teoretycznym umożliwiającym czytelnikowi pełniejsze zapoznanie się z nimi. Aby ułatwić przyswojenie umiejętności wykonywania obliczeń związanych z projektowaniem betonu i oceną jego wytrzymałości, zamieszczono 24 przykłady obliczeniowe. Ważniejsze definicje przedstawiono w ramkach na początku rozdziałów z nagłówkiem „Do zapamiętania”. W ostatnich kilku latach uległa zmianie większość norm regulujących zasady badań i oceny betonu oraz materiałów przeznaczonych do jego wykonania. Wszystkie normy przywołane w czwartym wydaniu podręcznika były aktualne w dniu zakończenia prac nad tekstem, tj. 1 grudnia 2014 rok

Książka jest pierwszym w polskiej literaturze prawniczej praktycznym opracowaniem kompleksowo omawiającym problematykę utrzymania obiektów budowlanych w kontekście relacji: właściciel (zarządca) obiektu – organ nadzoru budowlanego. Należy bowiem pamiętać, że obowiązki związane z inwestycją budowlaną nie kończą się na samym oddaniu jej do użytkowania i że również na późniejszym etapie utrzymywania konieczne jest dopełnienie szeregu wymogów, naruszenie których może się zakończyć interwencją organów nadzoru budowlanego.

Drewno egzotyczne. Rozpoznawanie. Właściwości. Zastosowanie.

Do napisania niniejszej pracy skłoniła autorów coraz większa tendencja do wykonywania złożonych obliczeń przy słabej znajomości ograniczeń metody elementow skończonych i bez należytej weryfikacji. Tendencja ta jest widoczna jest zarówno w praktyce projektowej, jak i w programach nauczania uczelni technicznych.
 
Zdaniem autorów znajomość MES-u przez konstruktorów może być dość powierzchowna w zakresie podstaw teoretycznych, ale powinna być pełna w zakresie wykorzystywanych elementów skończonych. Przykładowo, jeśli konstruktor analizuje płytę średniej grubości i wykorzystuje płytowy element skończony, nie musi znać wyprowadzenia równań opisujących ten element, ale powinien znać ogólne zasady stosowania takiego elementu (w tym warunki stosowalności teorii płyt średniej grubości), a szczególnie warunki (i ścieżkę) zbieżności.
 
Celem pracy jest pokazanie możliwości modelowania konstrukcji, skutków modelowania i możliwie najprostszego przedstawienia teorii MES umożliwiającego odpowiedzialne prowadzenie obliczeń i ich weryfikację. Autorzy podjęli próbę sformułowania standardów obliczeń inżynierskich wspomaganych komputerem, ale mają świadomość, że zamieszczone informacje są zaledwie przyczynkiem do tego ważnego elementu pracy inżyniera. Książka dedykowana jest konstruktorom budowlanym, studentom kierunku budownictwo, uczestnikom kursów użytkowników programów wspomagających i automatyzujących projektowanie konstrukcji.

Praca stanowi kompleksowe opracowanie dotyczące problematyki odporności filtracyjnej gruntów niespoistych – równomiernie uziarnionych piasków i ich deformacji filtracyjnych powstających w wyniku mechanicznego działania wody na szkielet gruntowy. Przedstawiono w niej charakterystykę właściwości pojedynczych ziaren i cząstek ośrodka gruntowego, tworzonej przez nie struktury gruntu oraz opisujących je cech . Omówiono właściwości cieczy, warunki jej przepływu przez ośrodek porowaty oraz właściwości filtracyjne gruntu i kształtujące je czynniki. Szczególną uwagę zwrócono na problem oddziaływania filtrującej cieczy na pojedyncze ziarna i cząstki gruntu, a ponadto dokonano analizy działania siły filtracji w odniesieniu do pozostałych sił działających w ośrodku gruntowym. Omówiono rodzaje deformacji filtracyjnych występujących w gruntach niespoistych, warunki ich powstawania i mechanizmy przebiegu. Zdefiniowano czynniki decydujące o zachowaniu odporności filtracyjnej gruntów i warunki jej utraty, a następnie przedstawiono wyniki badań deformacji filtracyjnych piasków równoziarnistych w przewarstwieniach o niewielkich miąższościach.
 
W opracowaniu przedstawiono także analizę własną czynników kształtujących odporność filtracyjną gruntów oraz kryteriów oceny jej zachowania: kryterium geometrycznego, kryterium hydraulicznego i kryterium naprężenia. W kryterium geometrycznym rozpatrzono cechy pojedynczych ziaren i cząstek oraz struktury gruntu i ich udział w kształtowaniu podatności gruntu na wystąpienie deformacji filtracyjnych. Kryterium hydrauliczne omówiono w ujęciu dwóch warunków hydraulicznych, definiowanych za pomocą gradientu hydraulicznego i prędkości filtracji, dopuszczalnych i krytycznych, z uwzględnieniem kierunku i zwrotu filtracji. Rolę zmiany stanu naprężenia i czynników powodujących te zmiany ujęto w kryterium naprężenia.
 
Na zakończenie zaprezentowano analizę współudziału czynników w procesie kształtowania odporności filtracyjnej gruntów i sformułowano wnioski wynikające z danych studialnych oraz przedstawionych w pracy wyników badań własnych i analizy problemu utraty odporności filtracyjnej gruntów.

Książka adresowana jest do inżynierów, nauczycieli akademickich i studentów wydziałów budownictwa oraz inżynierii środowiska. Autor żywi nadzieję, że dla wielu Czytelników okaże się ona przydatna.