Materiałoznawstwo

Analiza konstrukcji walcowych zbiorników ciśnieniowych w strefach otworów

Nanotechnologia w praktyce

Nanotechnologia to szybko rozwijająca się nauka, która odgrywa coraz większą rolę w różnych dziedzinach życia, między innymi w medycynie, farmacji, transporcie, budownictwie, przemyśle spożywczym czy elektronicznym.

Nanotechnologia w praktyce przedstawia praktyczne podejście do kluczowych metod syntezy i analizy stosowanych obecnie w nanotechnologii. Stanowi obszerny zbiór ćwiczeń laboratoryjnych, które pozwolą studentom na opanowanie praktycznych umiejętności uzupełniając wiedzę teoretyczną. Czytelnik znajdzie tu opis metod wytwarzania nanostruktur, badania ich właściwości wraz z dyskusją wyników oraz przykłady wykorzystania nanotechnologii w życiu codziennym.

Publikacja obejmuje szereg interdyscyplinarnych zagadnień. Będzie cennym źródłem, zarówno praktycznej, jak i teoretycznej wiedzy dla studentów fizyki, chemii, nanotechnologii czy inżynierii materiałowej. Może stanowić gotową instrukcję do laboratorium dla studentów nauk przyrodniczych lub pasjonatów nauki.

Inżynieria materiałowa. Elementy teorii i praktyki w procesach wytwarzania  ze stanu ciekłego materiałów metalicznych..

Monografia obejmuje zagadnienia dotyczące nowych i klasycznych struktur ciekłych układów rozproszonych (zdyspergowanych), w odniesieniu do potrzeb współczesnych technologii. Oprócz klasycznych emulsji prostych, nazywanych makroemulsjami, obiektami badań i ważnych zastosowań stają się inne układy skali nano i mikro, takie jak emulsje micelarne, nanoemulsje oraz ciekłe hierarchicznie zorganizowane układy zdyspergowane typu emulsje wielokrotne. Właśnie tym mniej poznanym wielofunkcyjnym ciekłym układom zdyspergowanym (typu emulsje wielokrotne), które znajdują zastosowania w innowacyjnych technologiach ze względu na swoje specyficzne właściwości i zalety, takie jak zdolność do mikro- i nanoenkapsulacji jednej lub kilku substancji oraz ich kontrolowanego uwalniania, a także bardzo korzystne parametry transportowe związane z silnie rozwiniętą powierzchnią międzyfazową, poświęcone jest niniejsze opracowanie.

Książka stanowi zwarte opracowanie z zakresu kompozytów na poziomie studiów inżynierskich. Ma ona dać ogólny pogląd na złożoność i potencjał materiałów kompozytowych. W publikacji podano podstawowe informacje dotyczące kompozytów i włókien wzmacniających. Szerzej omówiono kompozyty o osnowie polimerowej (najbardziej rozpowszechnione wśród wszystkich kompozytów). Przedstawiono także najważniejsze informacje dotyczące kompozytów o osnowie ceramicznej i metalicznej oraz nanokompozytów polimerowych, metod ich otrzymywania, właściwości i zastosowania. Obszerny rozdział poświęcono podstawom mechaniki i wytrzymałości materiałów i struktur kompozytowych.

Inżynieria powierzchni jest wyodrębnionym działem inżynierii materiałowej zajmującym się strukturą materiałów warstwy wierzchniej wyrobów, procesami ich modyfikowania oraz wytwarzania, także degradacją ich składników mikrostruktury, prowadzącą do zużycia tych wyrobów – elementów maszyn i urządzeń podczas eksploatacji.

Inżynieria powierzchni (wydanie II) to nowe wydanie znanego podręcznika, wydanego przez wydawnictwo WNT jeszcze w 2009 r. Postępy w nauce inżynierii powierzchni przez ostatnie 10 lat były tak duże, że obecne wydanie bardzo różni się od poprzedniego i ma wiele aktualnych, ciekawych treści. Poza uaktualnieniem wiedzy dotyczącej opisywanych zjawisk, podręcznik od poprzedniego wydania, będzie się różnił tym, że główny nacisk zostanie położony na podstawy chemiczne i fizyczne opisywanych procesów.

W treści podręcznika Inżynieria powierzchni (wydanie II) wyodrębniono dwie główne części. Rozdziały 1–5 dotyczą charakteryzacji fizycznych i chemicznych zjawisk stanowiących podstawy inżynierii powierzchni, natomiast rozdziały 6–13 dotyczą procesów wytwarzania warstwy wierzchniej lub osadzania powłok ochronnych na powierzchnie wyrobów.

Autorem podręcznika jest prof. dr hab. inż. MAREK BLICHARSKI, profesor zwyczajny
na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Katedrze Inżynierii Powierzchni i Analiz Materiałów, wieloletni członek senatu AGH.

Podręcznik będzie przydatny studentom studiów technicznych kierunków: materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa, mechanika i budowa maszyn czy inżynieria produkcji. Będzie również mógł być wykorzystany przez inżynierów materiałoznawców, mechaników czy służby utrzymania ruchu w przedsiębiorstwach.

Użytkowe betony konstrukcyjne

W książce zawarto obszerny materiał wskazujący na możliwość takiego zaprojektowania mieszanki betonowej jako materiału wyjściowego do wykonania betonów, których właściwości można kształtować już na etapie uzyskania informacji o ich przeznaczeniu i warunkach w jakich mogą być eksploatowane.

Autor skonstruował matematyczny model kształtowania struktury betonu w powiązaniu z jego późniejszymi właściwościami eksploatacyjnymi, bazując na doświadczalnych cechach komponentów oraz wielkości ich udziału w mieszance betonowej. Jest to kompleksowe ujęcie problemu, znacznie bardziej rygorystyczne w stosunku do innych teorii i publikacji o tożsamej i pokrewnej tematyce.

Na podstawie zbudowanego modelu udowodniono, iż wzrost wytrzymałości betonu możliwy jest do uzyskania w wyniku zastosowania wyższej aktywności cementu w mieszance betonowej, przy niezmienionej aktywności spoiwa. Z podanego modelu wynika, iż betony o jednakowej wytrzymałości, lecz niższym stosunku wodno-cementowym są zdecydowanie szczelniejsze, dlatego wykazują mniejszy skurcz i są bardziej odporne na wpływ agresywnych czynników atmosferycznych.

Zbudowany model opisu wytrzymałości betonu uzasadnia potrzebę zastosowania metody projektowania składu mieszanki, w której w większym stopniu uwzględnione zostaną doświadczalnie wyznaczone cechy jakościowe składników. Pozwala to na stworzenie realnych możliwości racjonalnego wykorzystania materiałów w projektowaniu betonów o z góry określonych cechach wytrzymałościowych i trwałości.

Monografia przeznaczona jest dla inżynierów z zakresu konstrukcji betonowych, technologów betonu, studentów I i II stopnia studiów dziennych i zaocznych, a zwłaszcza słuchaczy III stopnia studiów doktoranckich kierunku budownictwo oraz pracowników naukowych uczelni jak również instytutów badawczych.

Niżankowski Czesław
Technologia i eksploatacja ściernic z korundów spiekanych stosowanych w procesach szlfowania płaszczyzn

brak opisu

Obróbka powierzchni w wygładzarkach pojemnikowych

Jest to pierwsza od polowy lat 80-tych książka poświęcona zagadnieniu obróbki powierzchni w wygładzarkach pojemnikowych. Czytelnik będzie mógł się dowiedzieć m.in.:

• jakie jest zastosowanie obróbki pojemnikowej,
• jakie narzędzia obróbkowe można wykorzystać,
• jakie są środki wspomagające obróbkę powierzchni,
• na czym polegają procesy obróbki luźnymi kształtkami.

Książkę z powodzeniem będą mogli wykorzystać zarówno technologowie obróbki powierzchni, kadry inżynieryjno-techniczne zakładów przemysłowych, pracownicy zaplecza badawczo-rozwojowego, jak i studenci uczelni technicznych.

Spośród znanych materiałów diament charakteryzuje się najwyższą twardością, odpornością na ścieranie i przewodnictwem cieplnym, a także unikatowymi właściwościami optycznymi. Szacuje się, że ok. 75% masy istniejących obecnie diamentów jest zużywane w technice, z czego większość nadal w postaci ścierniw w narzędziach ścierno-polerskich. W XXI wieku szybko rośnie przemysłowe zapotrzebowanie na diament, szczególnie w technice jądrowej, optyce i elektronice.

Treść monografii stanowi zbiór aktualnych informacji, które zgrupowano w czterech głównych rozdziałach: nowoczesne materiały polimerowe, metody przetwórstwa tworzyw, maszyny i narzędzia stosowane do nowych technologii oraz wytwory o specjalnych cechach i właściwościach.

W części drugiej szczegółowo opisano i przedstawiono informacje o nowych materiałach wielowarstwowych stosowanych na opakowania, gdzie co najmniej jedna z warstw jest wytworzona z tworzywa polimerowego o dużej barierowości. Scharakteryzowano polimery przewodzące, które są stosowane do budowy fotowoltaicznych ogniw słonecznych. Analizę metod przetwórstwa przeprowadzono na przykładach wtryskiwania opisując proces szybkiego nagrzewania form wtryskowych z wykorzystaniem dynamicznych zmian temperatury formy wtryskowej, w poszczególnych fazach działania maszyny.

W następnym rozdziale opisano technologię oraz symulacje MES wtryskiwania wspomaganego gazem. Przedstawiono genezę oraz przegląd wybranych, nietypowych konstrukcji wytłaczarek tarczowych i ślimakowo–tarczowych do przetwórstwa tworzyw polimerowych. Zamieszczono także obszerne informacje, dotyczące niekonwencjonalnych metod wytwarzania, opisując różnorodne odmiany technik wytwarzania przyrostowego, potocznie nazywanych drukiem 3D. W kolejnych rozdziałach opisano przebieg procesu zgrzewania folii polimerowych metodą klinową. Przedstawiono konstrukcję i przebieg procesu rozdrabniania, ze szczególnym uwzględnieniem rozdrabniaczy wielokrawędziwych. Opisano sposoby wyznaczania najbardziej znaczących poprawek reometrycznych w pomiarach właściwości reologicznych polimerów oraz wpływ ich uwzględnienia na przebiegi krzywych płynięcia i lepkości. Wykorzystanie wytworów o specjalnych właściwościach przedstawiono na przykładach zagospodarowania poużytkowych odpadów z tworzyw elastomerowych w postaci opon samochodowych. Ponadto, opisano i scharakteryzowano właściwości kompozytów polimerowo-metalowych mających różne formy i ilości zbrojenia metalowego w odniesieniu do osnowy polimerowej.

Materiały polimerowe do oczyszczania ścieków przedstawiono na przykładzie wykorzystania ich do budowy ruchomego złoża biologicznego. Przedstawiono również wyniki badań wybranych właściwości wtryskiwanych wyprasek porowatych oraz zagadnienia degradacji hydro-litycznej polilaktydu i jego kompozytów.

W opracowaniu przedstawiono podstawowe i aktualne zagadnienia przetwórstwa tworzyw polimerowych, materiałowe i technologiczne. Opisano najważniejsze technologie przetwórstwa tworzyw. Opracowanie obejmuje: podstawy materiałowe przetwórstwa, procesy przetwórstwa tworzyw oraz recykling tworzyw.